Siapa Aku Sebelumnya

Bismillahirrahmanirrahim.

Assalamualaikum. Hello everyone :)

Okay. Abang Rayyan dah tidur. Awal pulak lelap malam ni. Baru nak gurau-gurau manja. Tapi takpelah. Nephew dah tidur awal ni ada ruang sikit untuk update blog. *Ya Allah. Jangan cakap macam engkau tu ibu tunggal anak tujuh yang takde mase nak gosok gigi ye nisa husin. Tapi sebenarnya aku tabik tau dengan mak-mak ni. Tabik giler. Tak kisah lah anak satu ke, anak dua ke, tetap boleh buat kerja-kerja rumah. Walaupun anak nakal takbleh nak kabau. Haha. Macam aku sendiri. Pengalaman aku jaga anak-anak buah ni pun dah cukup precious tau. Punya lah penat. Padahal aku jaga sorang je. Mana nak kemas rumah, mana nak sapu sampah, mana nak suap makan, mana nak basuh berak. Like seriously, penat hokay. Terima kasih mak sebab berjaya besaqkan monster empat ekor ni. Hikhik.

Okay habis intro.

Back to bussiness. Siapa aku sebelumnya. Sastera sangat tajuk. Lusa dah start puasa. Esok malam insyaAllah dah start terawikh. Dalam bulan puasa ni, maybe aku slow down dulu blogging dengan social media. Ingat nak focus ibadah. Katanya lah macamtu. Haha. Okay sebenarnya aku nak kongsi pasal diri aku sendiri. Siapa aku sebelum ni. Macam mana aku sebelum ni. Bukan nak bukak pekung di dada. Cuma niat untuk muhasabah dan jadi iktibar pada orang lain. Okay. :)

Ada banyak soalan yang orang pernah tanya aku. Aku jawab berdasarkan soalan tu je lah ye? Pandai-pandai lah korek mana point aku sebenarnya. Tak faham boleh tanya lagi. Aku tak larat lah nak jawab satu-satu soalan tu. Senang aku compile dalam satu entry.

--------------------------------------------------------------------------------

1. "Kenapa kau tiba-tiba nak berubah?"

Itu aku punya suka lah ! Ko sibuk kenapa? Hahaha. Takdelah. Gurau-gurau. Okay sebenarnya kan. Ada banyak sebab kenapa aku nak berubah. Dan sebab pertama sekali adalah sebab diri aku sediri. Aku rasa macam dah banyak gile benda jahat yang aku dah buat. Dan aku rasa cukup lah sampai situ je. Aku pernah couple macam tak ingat dunia. Aku pernah tipu mak ayah aku, lawan cakap mak ayah aku. Aku buat mak ayah aku nangis. Siblings aku kecewa. Sampai aku pernah terfikir, "Aku ni dah jadi anak derhaka ke?". 

Tiba-tiba satu malam. Aku rasa maca sebak. Macam nak nangis tapi tak tau apa sebab. Dan entah kenapa tiba-tiba aku terfikir. "Nisa, tak cukup lagi ke kau luka kan mak ayah kau? Sampai bila kau nak jadi macam ni?". Dan lepas tu terus berjurai-jurai air mata aku. Dan aku jugak buat keputusan untuk ubah diri aku sendiri.

2. "Kenapa kau tiba-tiba nak pakai tudung labuh?"

Okay pasal ni biar aku terus terang. Mula-mula memang takde niat langsung nak pakai tudung labuh. Masa aku kat matrik, aku still on-off pakai tudung labuh. Tak istiqamah langsung. Dan aku akui jugak, aku nak pakai tudung labuh tu sebenarnya sebab persekitaran. Dalam KMPP tu, tarbiyah memang kuat. Kita tak rasa pun sebenarnya. Tapi kita boleh nampak. Nanti aku cerita pasal KMPP kat entry lain. Hihi.

Dalam seminggu, ade lah pakai tudung labuh at least sekali. Tapi lama-lama, perasaan ikhlas tu datang sendiri. Dan masa tu aku rasa macam dah cukup la aku pakai tudung pendek, shawl lilit-lilit sampai tercekik. Lagipun bila nak pakai tudung pendek, terus aku rasa macam tak selesa. Macam terdedah kat bahu lah, kat belakang lah, dada lah. Masa tu tudung labuh aku ada dua helai je. Jenuh tau aku pendekkan bahagian dalam tudung tu sebab nak bagi effect labuh kat tudung tu. Lepastu aku rasa macam takde function pun buat camtu. Jarang. Gigih aku pinjam roomates punya. Thanks ecah, shida. :') 

3. "Dulu kau tak macam ni pun?"

Ya Allah. Memang. Kalau nak cerita pasal apa yang aku dah buat dulu-dulu tu, dua entry pun tak cukup. Boleh bukukan buat novel Ramlee Awang Murshid. Dulu memang aku jahil. Jahil gile. Memang aku pernah sekolah agama, aku budak kelas aliran agama, ayah mak aku alim, kaki surau semua. Tapi tu lah. 

"Iman tak dapat diwarisi, dari seorang ayah yang bertaqwa" - Raihan

Siapa yang kenal aku sebelum ni, memang tau perangai aku. Nauzubillah jahatnya. Walaupun aku ni perempuan. Tapi aku rasa aku tak perlu lah bagitau secara detail apa yang aku pernah buat. Biar semua tu jadi cerita pahit dalam hidup aku. Dan pada sesiapa yang pernah terkena, yang pernah tau kejahatan aku, aku dengan sejujur dan seikhlas hati aku memohon ampun dan maaf. Aku manusia biasa. Aku buat salah. Aku buat silap. Tapi tu lah. Allah tu, sentiasa sayang hamba dia. Sentiasa nak bagi hidayah. Tapi kita manusia. Lupa. Leka. Alpa. Tolong jangan jadi macam aku. Wuwuwuwu.

-------------------------------------------------------------------------------------

Aku rasa cukup la dulu sekarang kot. Sebab aku tak ingat soalan apa lagi yang orang tanya. Kalau aku ingat, nanti aku cerita dekat entry lain. Cuma aku nak cakap, sekarang ni, kita masing-masing fikir lah. Sepanjang kita hidup ni, macam aku aku dah 19 tahun hidup kat dunia ni, apa yang kita dah sumbang untuk Islam, untuk family, untuk orang lain dan untuk diri kita sendiri. Aku tak cakap aku baik sangat. Aku alim sangat. Cuma pada aku, ubahlah. Ubah slow-slow. Takpayah drastik terus pun takpe. Tajdid niat tu dalam hati. Tapi kalau asyik tajdid je tak buat-buat tak boleh jugak. Hidayah tu tak datang kalau kita tak cari.

Selagi matahari terbit dari timur, selagi laut belum kontang dan selagi bulan masih ada, pintu taubat tu sentiasa terbukak. Allah sentiasa sayang hamba dia. Dan jangan risau. Dalam kita nak berubah tu, memang ujian Allah tu sentiasa ada. Bekas pakwe datang balik cakap macam-macam lah, kawan-kawan bagi soalan kaw-kaw lah, stokin koyak masa nak keluar rumah tu pun ujian jugak. Jangan risau. Sandarkan semua pada Allah. Dia sentiasa tahu apa yang terbaik untuk hamba-hamba dia. Dan lagi satu, jangan cepat putus asa pada Allah. Tu je. 

-------------------------------------------------------------------------------------------

Lagi satu, sebelum aku habiskan entry ni, aku nak mintak maaf. Pada semua orang. Mak Abah, adik beradik, cikgu-cikgu dari tadika sampai aku masuk matrik, kawan-kawan main masak-masak dulu, kawan-kawan sekolah rendah, kawan-kawan sekolah menengah, kawan-kawan masa aku matrik aritu, sedara mara, bekas pakwe dan semua orang lah. Siapa je yang kenal aku dulu, tahu siapa aku sebelum ni, AKU BETUL-BETUL NAK MINTAK MAAF. Sesiapa je yang still ada masalah ngan aku, tak puas hati ke apa, takpe. Boleh bagitau personally kat aku. Aku taknak nanti kat Mahsyar, merangkak-rangkak aku cari orang yang aku pernah buat salah. Maafkan aku ye semua? Aku harap doa korang untuk dorong aku jadi lebih baik. InsyaAllah.

Dan semoga ibadat puasa kita tahun ni diterima Allah. Bukan sekadar menahan lapar dan dahaga. 

Toddles :)



No comments: